Wie is hier een charlatan?

Antwoord op het interview met de voorzitter van de Belgische Federatie van Psychologen[i]
 
Komaan zeg, laat ons ernstig blijven. Dat diploma van psycholoog, wat stelt dat nu voor? Niet veel. Ik kan dat zeggen, want ik heb er zelf één behaald, dertig jaar geleden intussen. Ik heb dat behaald op precies dezelfde manier als ik naar de gemeente gegaan ben om een identiteitskaart te krijgen, om een papiertje te hebben dus. Daarna moest ik aan mijn eigenlijke vorming beginnen. Want mensen ontmoeten en verbonden raken met hun lot, is immers niet niets. Van in het begin wist ik dat mijn diploma van psycholoog me in niets, helemaal niets, vormde in het begeleiden van mensen die een steunpunt zoeken om hun reële aan te pakken. Ik wist dat niets mij autoriseerde om dat te doen, zolang ik niet de moed had om ook mijn eigen reële aan te pakken. Het diploma van psycholoog bewees alleen maar dat ik in staat was om een paar uur te zitten werken aan mijn bureau, om een beetje doods weten in te slikken ten einde dat, een beetje later, even doods, op het examen weer uit te spuwen. Het bewees ook dat ik in staat was zicht te krijgen op wat mijn profs aan de unief wilden horen. Dat ik hun bijwijlen waanachtige ideeën niet betwistte, zoals dat idee dat een subject wiens aandacht helemaal in beslag genomen is door de rode kleur in een rorschach plaat een agressieve persoonlijkheid heeft. Of dat idee dat men te weten komt wat het effect is van een teder gebaar bij mensen door drie keer per dag een muis te strelen. Komaan zeg, een beetje ernst graag. Wie gelooft nu dat zoiets wetenschap is.

Aangezien ik geen charlatan ben, heb ik voor mezelf uitgemaakt dat ik, zodra ik “patiënten” begon te ontmoeten na mijn studies klinische psychologie, werk moest maken van mijn vorming, een échte vorming dan. Ik ben een analyse begonnen. Dertig jaar geleden ben ik inderdaad gestart met een analyse én met een controle van mijn praktijk. Net als het geval van al die “patiënten”, moest en moet ook mijn geval geanalyseerd worden, ook al nam die analyse vanaf een bepaald moment meer en meer de vorm aan van een autoanalyse. Lectuur van teksten in kleine groepjes (kartels), klinische studie in een vormingsinstituut, gevalspresentaties, colloquia, congressen, werk in een analytische instelling, … dat moest er allemaal bij komen. Dat is wat ik al 30 jaar doe, omdat ik geen charlatan ben. Zwaaien met een diploma van psycholoog alsof dat een legitimatie zou zijn om mensen te kunnen ontvangen en mee te kunnen gaan in hun parcours, dat is charlatanisme van de bovenste plank.

Meneer de Voorzitter van de Belgische Federatie van Psychologen, ik richt deze woorden tot U. Ik denk dat ik aan het hallucineren ben als ik bedenk dat u die collega’s van mij die lekenanalytici zijn, en buitengewoon competent zijn via hun analytische vorming in een psychoanalytische School maar geen diploma van psycholoog hebben, aan de controle van een psycholoog wil onderwerpen! Sommigen van hen zijn filosoof, anderen wiskundige, nog anderen architect. Ik daag U echter uit U met hen te meten op klinisch vlak.

U zegt dat er “van alles en nog wat” zit tussen die vormingen tot psychotherapeut en dat dat de reden is waarom men een diploma van psycholoog moet hebben om een psychotherapeutische handeling te stellen. Schijnbaar toevallig vermeldt U dan terloops dat “een psychoanalytische vorming mogelijk is in tien weekends”. Ziezo, U hebt de psychoanalytici gediscrediteerd, terwijl u zeer goed weet dat hun Scholen veel degelijker zijn dan de universiteiten.

Voor iets van niets verkoopt U uw ziel aan de Evidence Based duivel, om deel te gaan uitmaken van degenen die het monopolie op dat terrein hebben, terwijl U zelf goed weet dat als het erop aan komt het reële dat aan uw deur komt kloppen te behandelen, dat diploma helemaal niets garandeert. U geeft geen antwoord op de derde vraag die U gesteld wordt in La Libre Belgique van 22 juni 2016, de vraag of “er veel charlatans zijn?”. U wijdt vagelijk wat uit over een wil “om de psychotherapie in het belang van de patiënt te professionaliseren”. Voor mij niet gelaten. Maar begin dan met aan die patiënten voor wie U het beste wil te zeggen wat dat diploma van psycholoog waard is. Het is zoveel waard als een blaadje papier.
 
Gil Caroz
 

Volg ons op

#